ΜΟΓΓΟΛΙΑ – ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΑ
Η χώρα των γαλάζιων ουρανών!
Η Μογγολία είναι φως, ανοιχτός χώρος και σιωπή που διακόπτεται μονάχα απ’ την κραυγή των «σαρ» ή το ποδοβολητό της αντιλόπης και των ζαρκαδιών.
Η Μογγολία είναι φως, ανοιχτός χώρος και σιωπή που διακόπτεται μονάχα απ’ την κραυγή των «σαρ» ή το ποδοβολητό της αντιλόπης και των ζαρκαδιών.
ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ
Το μεσημέρι αναχωρούμε για ΜΟΣΧΑ, όπου θα πάρουμε με ανταπόκριση το αεροπλάνο για την ψυχρότερη πρωτεύουσα του κόσμου, το ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ της ΜΟΓΓΟΛΙΑΣ.
ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ
Άφιξη στο ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ το πρωί, μεταφερόμαστε και τακτοποίησηστο ξενοδοχείο. Το απόγευμα πραγματοποιούμε την πρώτη μας ξενάγηση στην πλατεία Σουχμπάταρ, όπου και βρίσκεται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο και θα επισκεφτούμε.
ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ
Σήμερα το πρωί θα ξεναγηθούμε στο μοναστήρι Γκαντάν, παλάτι του Μογγόλου θεοκρατικού βασιλιά Μπογκντ Χαν. Κατόπιν θα μεταφερθούμε στον Δρυμό Μπογκντούλ, εκεί θα δούμε μογγολικά τοπία, ψηλά βουνά, μογγολικούς καταυλισμούς, και θα ανεβούμε και πιο ψηλά για να επισκεφτούμε το μοναστήρι Μαντζσίρ.
ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ – ΕΡΗΜΟΣ ΓΚΟΜΠΙ
Το πρωί πετάμε για την πιο ολιγάνθρωπη περιοχή της ΜΟΓΓΟΛΙΑΣ την ΝΟΤΙΑ ΓΚΟΜΠΙ. Η ΝΟΤΙΑ ΓΚΟΜΠΙ δεν είναι ακριβώς έρημος μια που εκεί συντηρούνται καμήλες, αίγαγροι, αντιλόπες καθώς και άλλα ζώα. Για δύο ημέρες θα διανυκτερεύσουμε σε 4κλινες μογγολικές «γιούρτες», τουριστικό καταυλισμό.
ΕΡΗΜΟΣ ΓΚΟΜΠΙ
Σήμερα θα πραγματοποιήσουμε μία ολοήμερη εκδρομή στο Μπαγιανζάγκ. Εκεί θα αντικρίσουμε χαμηλούς αμμόλοφους, βραχώδεις και ξερές στέπες και άλλα μογγολικά τοπία. Θα ακολουθήσει πικνίκ στην πλαγιά Σαξαούλ, και το απόγευμα θα επιστρέψουμε στον καταυλισμό.
ΕΡΗΜΟΣ ΓΚΟΜΠΙ – ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ
Το πρωί θα επισκεφτούμε έναν κτηνοτροφικό καταυλισμό, όπου και θα μας δοθεί η ευκαιρία να δοκιμάσουμε ένα παραδοσιακό οινοπνευματώδες ποτό με πρώτο συστατικό του το γάλα φοράδας, το «αϊράγκ». Έπειτα πετάμε για το ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ, όπου και θα έχουμε το απόγευμα ελεύθερο, για βόλτες και αγορές στην πόλη.
ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ – ΝΤΑΤΟΝΓΚ
Αναχωρούμε με τρένο από το ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ και με προορισμό το ΝΤΑΤΟΝΓΚ, όπου και θα φτάσουμε μετά από 24 ώρες ακριβώς. Στη διαδρομή θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα ακατοίκητα και άγρια τοπία της ΜΟΓΓΟΛΙΑΣ.
ΝΤΑΤΟΝΓΚ
Το πρωί της 8ης ημέρας φτάνουμε στην ΝΤΑΤΟΝΓΚ, παλιά πρωτεύουσα της βόρειας Κίνας χωρίς όμως να έχει σπουδαία αξιοθέατα. Στην δυτική μεριά της πόλης υπάρχουν τα σπήλαια Γιουνγκάνγκ και περιέχουν πάνω από 50000 πέτρινα αγάλματα με την μορφή του βούδα αλλά με εμφανή σημάδια επιρροής από τον ελληνικό και περσικό πολιτισμό. Η περιήγηση θα συνεχιστεί μέχρι το φαράγγι Τζινλόνγκ στο οποίο θα δούμε το μοναστήρι το οποίο είναι χτισμένο σε τέτοιο σημείο που κρέμεται πάνω από μια χαράδρα.
ΝΤΑΤΟΝΓΚ – ΠΕΚΙΝΟ
Η διαδρομή προς το ΠΕΚΙΝΟ συνεχίζεται. Σε πολλά σημεία του ταξιδιού είναι εμφανές το Σινικό Τείχος, ένα πανέμορφο αλλά λοφώδες τοπίο, ηλιοτρόπια και λεύκες εναλλάσσονται με αρμονία σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού. Διασχίζοντας μια σειρά από τούνελ φτάνουμε στον προορισμό μας στο ΠΕΚΙΝΟ τις πρώτες μεσημεριανές ώρες. Πιστεύοντας ότι το έχετε επισκεφτεί σε προηγούμενο ταξίδι σας, αφήνουμε το απόγευμα ελεύθερο.
ΠΕΚΙΝΟ – ΣΕΝΥΑΝΓΚ
Με αναχώρηση τις πρωινές ώρες αεροπορικός, φτάνουμε στο ΣΕΝΥΑΝΓΚ, που είναι και ο πρώτος σταθμός του ταξιδιού μας για σήμερα. Η Μαντζουρία πρωτεύουσα των Μαντσού κατά τον 17ο αιώνα, περιήλθε διαδοχικά σε Γιαπωνέζους και Ρώσους καταλήγοντας να είναι σήμερα ένα μεγάλο βιομηχανικό κέντρο της βορειοδυτικής Κίνας. Τα κυριότερα αξιοθέατα είναι τα Αυτοκρατορικά Ανάκτορα του Χουάνγκ Ταιτζί, ιδρυτή της δυναστείας των Μαντσού. Τα ανάκτορα θα τα περιηγηθούμε το απόγευμα, ενώ το βράδυ θα παρακολουθήσουμε ακροβατικό πρόγραμμα.
ΣΕΝΥΑΝΓΚ – ΧΑΡΜΠΙΝ
Με πρωινό τρένο από την ΣΕΝΥΑΝΓΚ ξεκινάμε για την πρωτεύουσα της Χειλονγκτζιάνγκ, το ΧΑΡΜΠΙΝ, της ψυχρότερης επαρχίας της Κίνας. Στα μισά της υπέροχης αυτής διαδρομής συναντάμε το παλάτι του «Τελευταίου Αυτοκράτορα» της Κίνας στην πόλη Τσανγτσούνγκ. Περνώντας τις βιομηχανικές περιοχές καταλήγουμε το μεσημέρι στο ΧΑΡΜΠΙΝ.
ΧΑΡΜΠΙΝ – ΧΑΜΠΑΡΟΒΣΚ
Το ΧΑΡΜΠΙΝ, μια μεγαλούπολη 2,5 εκατομμυρίων κατοίκων, χτισμένο στην νότια όχθη του ποταμού Σονγκούα με κτίρια βασισμένα στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, σκόρπιοι τρούλοι φανερώνουν την ρώσικη παρουσία στην περιοχή. Στην περιοχή Νταολί με την πρωινή ξενάγηση, θα συναντήσουμε τα πιο ενδιαφέροντα κτήρια, μαζί με το πάρκο Στάλιν και το Νησί του Ήλιου που βρίσκεται στην μέση του ποταμού. Το απόγευμα με πτήση για το ΧΑΜΠΑΡΟΒΣΚ της ρωσικής Άπω ανατολής ξεκινάει το ταξίδι μας στην Σιβηρία.
ΧΑΜΠΑΡΟΒΣΚ – ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟΣ
Το ΧΑΜΠΑΡΟΒΣΚ, πόλη χτισμένη πάνω σε τρεις λόφους στις όχθες του ποταμού Αμούρ, είναι το κέντρο βάρους της πόλης καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Κατά την πρωινή ξενάγηση το πιο ενδιαφέρον αξιοθέατο είναι το μουσείο Τοπικής ιστορίας, στο οποίο μπορεί κανείς να δει ταριχευμένες τις γιγάντιες τίγρεις του Αμούρ. Στις πρώτες απογευματινές ώρες, με τον ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟ, ξεκινά το ταξίδι μας για το ΙΡΚΟΥΤΣΚ. Ταξίδι που θα διαρκέσει περίπου 60 ώρες και η απόσταση που καλυφθεί 3.336 χιλιόμετρα.
ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟΣ
Συνεχίζοντας το ταξίδι μας με τον ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟ, διασχίζουμε υπέροχα τοπία γεμάτα από ποτάμια, λίμνες, δάση από βελανιδιές και πεύκα. Τα συναισθήματα εναλλάσσονται καθώς από το ήρεμο και γαλήνιο τοπίο της πεδιάδας μεταφερόμαστε σε μια πιο ορεινή εικόνα με τα βουνά Γιαμπλανόβυ που κυριαρχούν σε όλον τον ορίζοντα. Με συνολικά 104 σύντομες στάσεις μεταξύ ΧΑΜΠΑΡΟΒΣΚ και ΙΡΚΟΥΤΣΚ και εμάς να ταξιδεύουμε σε βαγόνια πρώτης θέσης, γευματίζουμε στο τρένο και διανυκτερεύουμε σε 4κλίνες καμπίνες φτάνουμε τελικά λίγο μετά τα μεσάνυχτα στο ΙΡΚΟΥΤΣΚ.
ΙΡΚΟΥΤΣΚ
Το πρωινό είναι ελεύθερο. Κατά την διάρκεια της μεσημεριανής μας περιήγησης θα γνωρίσουμε την πόλη που γνώρισε πρωτοφανή ανάπτυξη λόγο του εμπορίου και της ανακάλυψης χρυσού στις αρχές του 18ου αιώνα. Η σιδηροδρομική ένωση με την ΜΟΣΧΑ το 1898 έφερε μαζί της περισσότερη ανάπτυξη και αρκετούς ευρωπαίους περιηγητές. Σήμερα είναι μια πόλη 600.000 κατοίκων με πολυάριθμα αξιοθέατα. Αυτό που ξεχωρίζει ανάμεσα από όλα είναι ο ναός του Σωτήρος και μερικά αναπαλαιωμένα ξύλινα σπίτια με ξυλόγλυπτες και ζωγραφιστές διακοσμήσεις.
ΙΡΚΟΥΤΣΚ
Σήμερα θα πραγματοποιήσουμε μία ολοήμερη εκδρομή στη «μεγαλόπρεπη θάλασσα, για Βαϊκάλη», όπως λένε στα τραγούδια τους χαρακτηριστικά οι Ρώσοι την λίμνη Βαϊκάλη. Η περίφημη αυτή λίμνη, τροφοδοτείται με πάνω από 300 βερά ποταμών και υπολογίζεται ότι περιέχει το 1/6 της γης πόσιμου νερού. Τελειώνοντας την ξενάγησή μας θα επισκεφτούμε και το Οικολογικό Μουσείο της Λιστβιάνκα, και θα κάνουμε μία κρουαζιέρα διάρκειας 1-2 ωρών πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για το ΙΡΚΟΥΤΣΚ.
ΙΡΚΟΥΤΣΚ – ΜΟΣΧΑ
Το πρωί θα αναχωρήσουμε για ΜΟΣΧΑ όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Στην διάρκεια της μέρας μπορούμε να οργανώσουμε μία ξενάγηση στην πρωτεύουσα της ΜΟΣΧΑΣ, ή και να διασκεδάσουμε λίγο αργότερα, σε κάποιο από τα κέντρα της ΜΟΣΧΑΣ.
ΜΟΣΧΑ – ΑΘΗΝΑ
Αναχωρούμε νωρίς το πρωί από τη ΜΟΣΧΑ, με προορισμό της ΑΘΗΝΑ/Θεσσαλονίκη.
* Οι τιμές είναι τελικές κατ’ άτομο, περιλαμβάνονται όλες οι πτήσεις, οι μεταφορές, ξεναγήσεις πριβέ, ξενοδοχεία με προσωπικότητα και με τις καλύτερες κριτικές, ασφάλεια αστικής ευθύνης.
* Η διάρκεια του ταξιδιού είναι ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ και είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας μας ,ώστε να έχετε μία πλήρη εικόνα του προορισμού .Είμαστε όμως ευέλικτοι να σας παρουσιάσουμε το ταξίδι που επιθυμείτε, στα μέτρα σας, επειδή ακριβώς τα ταξίδια γίνονται μόνο για εσάς, προαρμοσμένα απόλυτα στις επιθυμίες σας.
* Δεν περιλαμβάνονται οι φόροι αεροδρομίων / βίζες.
Ο τρόμος που σκόρπιζαν οι «μογγολικές ορδές» καθώς και οι μύθοι γύρω απ’ αυτές επιζούν εφτακόσια χρόνια, δηλαδή από το 13ο αιώνα, κατά την διάρκεια του οποίου εξαπλώθηκε και άνθισε η πιο μεγάλη αυτοκρατορία «χωρίς διέξοδο στη θάλασσα», μέχρι σήμερα. Η αυτοκρατορία αυτή άρχιζε από την Κίνα, έφτανε μέχρι την Ασία και με τις δυναστείες τις λεγόμενες μικρές, μέχρι την ανατολική Ευρώπη. Οι Μογγόλοι όμως τώρα, είναι ένας ειρηνικός λαός ο οποίος προσπαθεί να αλλάξει τον ποιμενο-νομαδικό τρόπο ζωής του σύμφωνα με τα προγράμματα δημιουργίας βιομηχανιών ή τουλάχιστον βιομηχανίας αγροτικών προϊόντων που τα δύο αλληλοσυγκρουόμενα κομμουνιστικά συστήματα, το ρωσικό και το κινέζικο, έχουν επιλέξει για τα δύο τμήματα της σύγχρονης Μογγολίας: την Εξωτερική (Ανεξάρτητη Λαϊκή Δημοκρατία, με στερεούς πολιτικο-οικονομικούς δεσμούς που δημιουργήθηκαν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ανάμεσα στη ΜΟΣΧΑ και στην ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ, πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας) και την Εσωτερική, που είναι αυτόνομο τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Οι πολιτικο-διοικητικές δομές της Μογγολίας παρουσιάζουν και χαρακτηρίζουν ανάγλυφη την τραγική εθνική περιπέτεια της οποίας ο μογγολικός λαός δεν ήταν ο πρωταγωνιστής, αλλά μάλλον το «αντικείμενο» εξωτερικών πρωτοβουλιών.
Ο «ποιμενικός κομμουνισμός» αντικατάστησε την «κοινωνία της στέπας» σε μία χώρα-πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ Κίνας και Σοβιετικής Ένωσης: σ’ έναν «παράδεισο υπό την σκιά των πυραύλων», φράση που αποτελεί τη σύγχρονη απόδοση της αντίστοιχης παλιάς «υπό την σκιά των λογχών».
Στη Μογγολία, η μετάβαση από το φεουδαρχισμό στον κομμουνισμό (ή καλύτερα στη μεταβατική περίοδο από το σοσιαλισμό στον κομμουνισμό) έγινε έξω από τα καθιερωμένα θεωρητικά σχήματα: δεν υπήρξε δηλαδή ο ενδιάμεσος σταθμός του καπιταλισμού.
Αν και το πολιτικό-συνταγματικό πλαίσιο έχει υποστεί ριζικές μεταβολές, οι κοινωνικό-οικονομικές υποδομές της Μογγολίας παραμένουν, στην ουσία, ανέπαφες. Οι καμινάδες των εργοστασίων και τα τουβλόχτιστα οικοδομήματα των νέων αστικών εγκαταστάσεων μοιάζουν σαν παρείσακτα στο ομοιόμορφο τοπίο των προσωρινών οικισμών, που αποτελούνται από γιούρτες. Οι γιούρτες είναι μεγάλα κυκλικά αντίσκηνα από κετσέ, με πλαίσιο από καλάμια και ξύλινα πηχάκια, με κρεβάτια που ακουμπούν στα τοιχώματα και χωρίζονται από παραβάν, και με ένα κυκλικό άνοιγμα στο μέσο της σκεπής, που χρησιμεύει σαν φωταγωγός και επιτρέπει ταυτόχρονα την έξοδο του καπνού από τα μαγκάλια και τις σόμπες.
Η οικογενειακή ζωή διαδραματίζεται στο κεντρικό μέρος της γιούρτας, στην κουζίνα. Μόλις μπει κανείς μέσα παρατηρεί αμέσως ένα είδος εικονοστασίου που στηρίζεται πάνω σ’ ένα ράφι, σε ευδιάκριτο μέρος, όπου οι άγιες εικόνες εναλλάσσονται με τα πορτραίτα πεθαμένων συγγενών ή συγγενών που βρίσκονται μακριά. Οκτώ Μογγόλοι στους εννέα κατοικούν σε γιούρτες: σ’ αυτές μέσα οι γυναίκες μαγειρεύουν τη σούπα από αρνίσιο κρέας (ένα από τα φαγητά που προτιμούν), φτιάχνουν το «κουμύς» με γάλα φοράδας που τελικά με τη βοήθεια ενζύμων καταλήγει να μοιάζει με γιαούρτι, κατασκευάζουν τυριά, βράζουν φύλλα τσαγιού, υφαίνουν, επεξεργάζονται τα δέρματα των ζώων, ράβουν τα φαρδομάνικα ρούχα και κατασκευάζουν μπότες από κετσέ. Έξω από τις γιούρτες, αν ο καιρός είναι καλός, οι άντρες ασχολούνται με τα ζώα τους, επιδιορθώνουν τα εργαλεία και τροχίζουν τα όπλα.
Κάθε φορά που ο «σαμάνος», μάγος ιερέας, επισκέπτεται τη γιούρτα, πέφτει σε έκσταση. Έτσι ο ταπεινός κάτοικός της, μπορεί να έρθει σε επαφή με τη θεότητα και με τις «ανώτερες δυνάμεις» ή να γνωρίσει τα μελλούμενα, με τη βοήθεια των μαντικών ικανοτήτων του μάγου ιερέα ο οποίος εξορκίζει και τις αρρώστιες. Τα τελευταία όμως χρόνια, η επιρροή του σαμανισμού, όλο και φθίνει.
Η διαδικασία πολιτικο-κοινωνικής εξέλιξης της Εξωτερικής Μογγολίας υπήρξε πολύ δύσκολη: το 1921, με τη βοήθεια των Σοβιετικών ο κομμουνιστής Σούχε Μπατόρ έβαλε τέλος στην παλιά «τάξη πραγμάτων», διακήρυξε το σοσιαλιστικό λαϊκό καθεστώς. Κράτησε, όμως σαν αρχή του κράτους το «Μεγάλο Χαν» Μπόγντο-Γκέγκεν, «ζώντα Βούδα», ο οποίος, τουλάχιστον τυπικά, διατήρησε την πολιτικο-θρησκευτική αρχηγία.
Η Μογγολία είναι φως, ανοιχτός χώρος και σιωπή που διακόπτεται μονάχα απ’ την κραυγή των «σαρ» ή το ποδοβολητό της αντιλόπης και των ζαρκαδιών. Τίποτα δεν εξηγεί καλύτερα απ’ αυτό το τοπίο το χαρακτήρα των Μογγόλων, τις συνήθειες τους, τα περασμένα μυθικά κατορθώματά τους, που υπονοούνται κι απ’ το όνομά τους που σημαίνει «οι θαρραλέοι»
Πρόσωπο φαρδύ, μάτια σχιστά και κορμοστασιά ρωμαλέα είναι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν ακόμα και σήμερα τους απογόνους των Τσάρων, που εισέβαλαν στις πεδιάδες της Ευρώπης. Πολλά ακόμα πράγματα παρέμειναν αναλλοίωτα από εκείνη την εποχή: οι σύγχρονοι νομάδες φορούν τα ίδια ρούχα με τους στρατιώτες του Τζένγκις Χαν, καβαλικεύουν τα ίδια άλογα, διατηρούν τις ίδιες συνήθειες, τον ίδιο χαρακτήρα, καθώς και την ίδια παλιά υπερηφάνεια. Οι Μογγόλοι είναι αγνοί, απλοί, εύθυμοι, φιλόξενοι και ειλικρινείς, ταυτόχρονα όμως είναι τεμπέληδες, τραχείς και δεισιδαίμονες. Όμως η πιο χαρακτηριστική πλευρά της ιδιοσυγκρασίας τους είναι το αδάμαστο πνεύμα ελευθερίας.
Οι παραδοσιακοί χοροί αναπαριστάνουν συνήθως σκηνές από μάχες που έγιναν στην αρχαιότητα. Ο χορός συχνά συνοδεύεται και από χορωδιακό τραγούδι. Υπέροχα είναι τα λαϊκά μπαλέτα, ακόμα κι αν έχουν υποστεί τη φθορά του εκμοντερνισμού. Οι Μογγόλοι χρησιμοποιούν περισσότερο τα χέρια τους για να αποδώσουν χορευτικές σκηνές, γιατί εξαιτίας της πολλής ιππασίας ο κορμός και τα κάτω άκρα τους έχουν βαρύνει.
Το αποκορύφωμα της γιορτής αποτελούν τα αθλητικά θεάματα, ανάμεσα στα οποία η πάλι, ή «μπόχι-μπαριλντάν», καταλαμβάνει την πιο εξέχουσα θέση. Όλοι συναθροίζονται στο στάδιο για να επευφημήσουν τους πρωταθλητές τους. Στους αγώνες της ΟΥΛΑΝ ΜΠΑΤΟΡ συμμετέχουν μόνο οι καλύτεροι αθλητές, μετά από αυστηρή επιλογή που γίνεται στις επαρχίες ανάμεσα σε εκατοντάδες παλαιστές. Δεν υπάρχει νέος Μογγόλος που να μην έχει αναμετρηθεί στην πάλη με τους συνομηλίκους του, έξω από τη γιούρτα.